STUDENCKIE FAQ

Ponieważ dostaję wiele listów od studentów (i studentek, of course ;-) w sprawie pomocy, konsultacji, czy też wskazania źródeł, uruchamiam niniejszy dział, pozwalający odpowiedzieć na większość pytań.

Jeśli chodzi o źródła, to praktycznie każda uczelnia techniczna ma Zakład, Katedrę czy Instytut, zajmujący się mostami. Tam tez należałoby w pierwszej kolejności zwrócić się o pomoc. Jeśli z jakichś powodów jest to niemożliwe, konieczne staje się samodzielne poszukiwanie źródeł.

• NIE WYRĘCZAM NIKOGO W POSZUKIWANIU LITERATURY I NIE PODAJĘ VIA MEJL WIĘCEJ ŹRÓDEŁ, WSZYSTKO JEST W STUDENCKIM FAQ;
• NIE WYSYŁAM ŻADNYCH PROJEKTÓW ANI PRZYKŁADÓW OBLICZENIOWYCH;
• NIE WYMYŚLAM TEŻ TEMATÓW PRAC;
• JEŚLI CHCESZ UŻYĆ W SWOJEJ PRACY DYPLOMOWEJ INFORMACJI ZAWARTYCH NA NINIEJSZEJ STRONIE, TO PODAJ W SWOIM WYKAZIE LITERATURY POZYCJĘ:
  • T. Michałowski, cięgnowe przeprawy mostowe w Południowej Polsce, rozdział w monografii Konstrukcje mostowe, metalowe i drewniane, - kształtowanie, ocena stanu technicznego wybranych elementów i obiektów budowlanych, Politechnika Krakowska, Kraków 2020;

Z literatury polecam przede wszystkim zapoznanie się z normami dotyczącymi mostów:

• EN 1991-2 Oddziaływania na konstrukcje – obciążenie ruchome mostów;
• EN 1992-2 Projektowanie konstrukcji z betonu – mosty betonowe – szczegóły i zasady;
• EN 1993-2 Projektowanie konstrukcji stalowych – mosty stalowe;
• EN 1994-2 Projektowanie konstrukcji zespolonych stalowo-betonowych – reguły ogólne i reguły dla mostów;
• EN 1995-2 Projektowanie konstrukcji drewnianych – mosty;
• EN 1998-2 Projektowanie konstrukcji poddanych obciążeniom sejsmicznym – mosty; (nie będzie tłumaczona na język polski)

• PN-85/S-10030 Obiekty mostowe, obciążenia;
• PN-2/S-10052 Obiekty mostowe, konstrukcje stalowe, projektowanie;
• PN-91/S-10042 Obiekty mostowe, konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone, projektowanie.

Kolejnym krokiem są studia literatury. Odsyłam do następujących pozycji:

• Mosty dla pieszych, A. Flaga, WKŁ, Warszawa 2011;
• Mosty podwieszone, projektowanie, realizacja, J. Biliszczuk, Arkady, Warszawa 2005;
• Projektowanie stalowych kładek dla pieszych, J. Biliszczuk, DWE, Wrocław 2004;
• Mosty podwieszone, A. Jarominiak, Politechnika Rzeszowska, Rzeszów 2002;
• Wprowadzenie do projektowania mostów, K. Furtak, Politechnika Krakowska, Kraków 1999.

Jeśli o czasopisma chodzi, to podstawowym będzie oczywiście miesięcznik Inżynieria i Budownictwo, zwłaszcza zaś numery poświęcone mostom (zazwyczaj raz w roku). Powinien być dostępny w czytelni czasopism. Ponieważ jest to organ Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, można zwrócić się też do któregoś z Oddziałów z prośbą o pomoc. Oddziały Związku znajdują się we wszystkich obecnych i większości byłych miast wojewódzkich.

Ważną pozycją jest też kwartalnik Roads and Bridges / Drogi i Mosty

Drugą ważną, choć trudniej dostępną pozycją, jest Structural Engineering International, wydawany przez International Association for Bridge Structural Engineering.

Istotna pozycją jest też czasopismo Mosty.

Warto też sięgnąć do materiałów z konferencji naukowych, zarówno polskich jak i zagranicznych, na których mogą być poruszane sprawy mostownictwa. W grę wchodzą na przykład Konferencja Krynicka (Konferencja KILiW PAN i KN PZITB) i Konferencja w Ustroniu i Wiśle (Warsztat Pracy Projektanta Konstrukcji, PZITB). Oprócz tego przywołać można cały szereg konferencji i seminariów, poświęconych stricte sprawom mostownictwa:

• Coroczne (od 2005) Wrocławskie Dni Mostowe (referaty zamieszczane są w księgach konferencyjnych);
• Odbywająca się cyklicznie International Conference Footbridge: 2002 - Paryż; 2005 - Wenecja; 2008 - Porto; 2011 - Wrocław; 2014 - Londyn; 2017 - Berlin; 2020 - Madryt; (wybrane referaty zamieszczane są w księgach konferencyjnych);
• Międzynarodowa Konferencja Mosty, organizator Instytut Badawczy Dróg i Mostów, Kielce 2004 (referaty zamieszczono w księdze konferencyjnej);
• Problemy projektowania, budowy oraz utrzymania mostów małych i średnich rozpiętości, organizatorzy: Politechnika Wrocławska, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej, Wrocław 2004 (referaty zamieszczono w księdze konferencyjnej);
• Cykl seminariów Projektowanie, budowa i estetyka kładek dla pieszych, organizatorzy: Politechnika Krakowska, Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej, Kraków 2003 (referaty zamieszczono w księdze konferencyjnej).

Warto też sięgnąć do zamieszczonej tu BIBLIOTEKI i do działu ŁĄCZA.

Pragnę w tym miejscu zwrócić uwagę studentów architektury na pewien aspekt projektowania. Otóż nie raz i nie dziesięć razy zetknąłem się z nonszalanckim podejściem do sprawy nośności i przewidywania potencjalnych obciążeń. Kwintesencją błędów jest przedstawiona niżej wizualizacja pracy dyplomowej (źródło i Autora litościwie przemilczę), której to Autor w dyskusji ze mną jak lew bronił swego przekonania, że wszystko jest w porządku. Otóż nie jest.



Główne przęsło ma rozpiętość około 60 m i podparte jest na jednym tylko, pochyłym pylonie. Pylon wykonany jest z rury stalowej o średnicy 300 mm. Jest on oparty przegubowo na fundamencie. Obciążenia przekazywane są z przęsła na szczyt pylonu przez układ want, oraz, dodatkowo, przez przegubowe oparcie przęsła na pylonie w ok. 1/4 jego wysokości. Takie rozwiązanie daje ogromne sily ściskające w pylonie i w dodatku jego dwukierunkowe zginanie (w płaszczyźnie prostopadłej do osi pomostu od obciążeń z pomostu, w płaszczyźnie równoległej od nierównomiernego obciążenia przęseł). Filigranowy, przegubowo podparty pylon nie będzie w stanie przenieść sił przekrojowych. W dodatku usytuowany jest na pasie dzielącym jezdnie; tutaj też zakotwiony jest odciąg. Konstrukcja najprawdopodobniej nie przetrwałaby konfrontacji nawet z samochodem osobowym. Przy takim usytuowaniu konieczne jest zresztą uwzględnienie przypadku uderzenia samochodu w konstrukcję na etapie obliczeń; tu oczywiście nie było.

Wystarczy zresztą zobaczyć, jak wyglądają współczesne konstrukcje kładek dla pieszych nad drogami dwujezdniowymi. We wszystkich przypadkach pylon to wspornik utwierdzony, umieszczony poza obszarem jezdni. Pylony żelbetowe mają przekroje o boku rzędu jednego metra (Będzin, Katowice, Wrzosowa). W przypadku pylonów stalowych mamy do czynienia zazwyczaj z przekrojami rurowymi (okrągłymi lub kwadratowymi) w układzie typu 4 x 400 mm (Będzin, Kielce) lub 2 x 500 mm (Ruda Śląska) a nawet 2 x 600 mm (Chorzów). Pylony stalowe są często dodatkowo wyniesione na żelbetowym cokole ponad poziom jezdni (ewentualne uderzenie pojazdu trafia w blok betonowy a nie w stosunkowo słabszą część stalową) na wysokość od 1,20 (Kielce) do kilku metrów (Będzin, Chorzów):

Będzin

Katowice

Ruda Śląska

Chorzów

Kielce

Wrzosowa

Oczywiście, w przypadku dyplomów z architektury chodzi tak naprawdę o uzyskanie tytułu a nie o projekt realnej konstrukcji. Oderwane od życia bujanie w obłokach jest więc dopuszczalne, tym niemniej nie należy zapominać że tak naprawdę statyki konstrukcji oszukac się nie da.

---

Powrót na górę strony.